Drama-minded onderwijsmensen zijn in shock door de AD onderwijs enquête 2015 waaruit blijkt dat 37% van de ondervraagden (ouders?) drama wel uit het pakket zou willen schrappen. Dramaland snap dat wel, om twee redenen:
1: drama wordt niet gegeven, dus als je iets mag schrappen: dan iets dat je nooit zelf hebt gehad. Ik heb de enquête zelf ook gedaan en je kon het gewoon aanklikken, niet raar dus dat mensen iets dat ze niet kennen ook niet nodig vinden. Als ouders denken dat drama toneeltjespelen is dan wordt zo’n uitslag ook best logisch.
2: drama wordt slecht gegeven. Halfslachtige lessen zonder heldere en veilige opbouw, vakdidactisch slecht begeleid. Heb je wel eens een ‘dramales’ van zo’n internetpagina als juf-Els.nl gezien? En met alle respect overigens, maar veel dramamethodes worden uitgebracht door mensen zonder praktijkervaring en/of weinig didactisch inzicht.
Als je kind daarna uitlegt wat hij bij drama moest doen en hoe hij het vond snap ik ook wel dat je het naar de prullenbak verwijst tijdens zo’n enquête.
Meer betekenis dan dat zou ik er niet aan geven, het pleit voor transparant en didactisch goed dramaonderwijs. Laat dat nou net zijn waar Dramaland voor staat.
Wat wens jij kinderen toe wanneer ze als volwassenen moeten functioneren, over welke kwaliteiten denk jij dan na? Is het creativiteit, flexibiliteit, het vermogen te communiceren, anderen te inspireren en te mobiliseren? Is het kritisch te kunnen denken? Wil je dat kinderen cultureel gevoelig zijn, naar de wereld kunnen kijken en hun plek daarbinnen vorm en inhoud kunnen geven?
Denk erover na en bedenk daarna of en zo ja hoe drama als vak hiertoe een bijdrage levert.
Wil je iets van Dramaland weten, vraag het maar hoor.